2012-08-04 Wernisaż

Michał Borys

Michał Borys urodził się i mieszka w Warszawie. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP. W 1995 r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem w Pracowni prof. Zbigniewa Gostomskiego. Od 1995 r. jest związany z macierzystym wydziałem, gdzie obecnie pracuje na stanowisku adiunkta.

Uprawia malarstwo sztalugowe i rysunek dzieląc swoje zainteresowania pomiędzy światem martwej natury, gdzie prowadzi malarskie poszukiwania piękna zamkniętego w prostych codziennych przedmiotach, a światem zewnętrznym, wiodącym małymi uliczkami, zaułkami, klatkami schodowymi w miejsca dobrze i mniej znane.

 

Nagrody i wyróżnienia

• I Nagroda ex aequo w Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa „Obraz ’96” Fundacji Polska-Japonia im. Miyauchi.
• Wyróżnienie w Konkursie „rysunek ’97” DAP Warszawa.

 

Wystawy indywidualne

1995 • „Malarstwo i rysunek”, Muzeum im. Mikołaja Kopernika we Fromborku • „Malarstwo i rysunek”, Galeria Miejskiej Biblioteki Publicznej, Braniewo • 2001 • „Farbą i węglem”, Galeria 3a, ASP Warszawa • „Na płaszczyźnie i w przestrzeni” BWA Gorzów • 2002 • „Na papierze i na płótnie”, Galeria Brama, Warszawa • Wystawa towarzysząca prezentacji polskiego współczesnego medalierstwa, Muzeum Sztuki Dawnej w Namur, Belgia • 2008 • „Między oknem a krawędzią stołu”, Galeria Ateneum Młodych, Warszawa • „Zatrzymane w czasie”, Muzeum Lubuskie’ Galeria Oficyna, Gorzów Wielkopolski • 2009 • „W przestrzeni półcienia”, Kolegium Sztuk Pięknych UMCS (wystawa zorganizowana w ramach Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi), Kazimierz Dolny.

 

 

 

O martwej naturze słów parę

 

Lubimy otaczać się ładnymi przedmiotami. Czy ktoś potrafi wyobrazić sobie życie bez nich dzisiaj? Stworzone, przez lata pełnią swoją misję, by w końcu sczeznąć i rozsypać się w proch.

Przedmioty żyją wśród nas swoim cichym i posłusznym życiem. Niemi świadkowie  historii, upadków i wzlotów naszej cywilizacji, rozwoju techniki, zmian kulturowych i sztuki. Towarzyszyły bogom, królom i zwykłym ludziom. Kiedy przestają już pełnić swoją służebną rolę, wędrują na śmietnik. Odrzucone i zapomniane spoczywają w nigdy nie odkrytych miejscach, jednak część z nich trafia przed sztalugi do pracowni artystów, gdzie na obrazach zaczynają żyć na nowo swoim „życiem po życiu”.

”(…) martwa natura to obraz przedstawiający spokojne życie przedmiotów i rzeczy, życie milczące, pozbawione odgłosów i ruchu, egzystencję, której wyrazem jest wielkość, kształt i plastyczność (…)”.

Martwa natura jest jednym, jeśli nie jedynym, tematem wolnym od wszelkich pozaartystycznych kwestii z wyłączeniem dialogu z innymi „Wielkimi Malarzami Małego Przedmiotu”. Opiera się także wszelkim modom, tej dzisiejszej nieustannej pogoni za nowością i próbom zaskakiwania widza coraz to nowymi pomysłami. Jest za to wspaniałym polem do snucia rozważań czysto artystycznych, poszukiwań piękna ukrytego w harmonii formy i koloru, światła i przestrzeni. I wbrew potocznym sądom można nią wyrazić pełną gamę uczuć od cichej poetyckiej radości życia, przez romantyczną zadumę i melancholię, aż po dramat.

Takie „malarstwo zaprasza do kontemplacji rzeczy wzgardzonych, jednostkowych, odbiera im banalną przypadkowość – i oto zwykły kielich znaczy więcej niż znaczy, jakby był sumą wszystkich kielichów – esencją gatunku.”

 

Michał Borys

2012-06-16 Wernisaż

Aleksandra Zuba-Benn

Aleksandra Zuba-Benn

e-mail: olabenn@vp.pl

 

Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Tarnowie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W 1986 dyplom z gobelinu w pracowni prof. Magdaleny Abakanowicz. W 2010 doktorat artystyczny na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Od 1993 roku pedagog w Zespole Szkół Plastycznych w Tarnowie. W latach 2006-2008 wykładowca w Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach. Przynależność do ZPAP i Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Twórczego „Wiklina”.

 

Autorka 30 wystaw indywidualnych m. in.:
– L’Arsenal Galerie w Kaysersberg we Francji (2003),
– Traffic Galeria w Warszawie,
– Galerii 1 na KUL w Lublinie (2006),
– Dom Środowisk Twórczych, Galeria Sztuki Współczesnej „Pałac Zielińskiego” Kielce (2008),
– Muzeum Okręgowe „Galeria Piwnica” w Tarnowie (2010),
– Galerii BWA w Kielcach (2010),
– Galeria „U Piotra” Arboretum-Bolestraszyce w Przemyślu (2010),
– Galeria „Zielona” w Busku-Zdroju (2011).

 

Uczestniczyła w ponad 100 wystawach zbiorowych w Polsce, Francji, Irlandii, Ukrainie, Słowacji, Węgrzech, Belgii. Bierze udział w plenerach i seminariach z zakresu sztuki. Zajmuje się malarstwem i tkaniną unikatową. Prace w zbiorach: Muzeum Miniatury Tkackiej „Dar Pomorza” w Gdyni, Muzeum Rzemiosła w Krośnie, L’Arsenal Galerie Kaysersberg (Francja), Tarnobrzeskim Domu Kultury, Muzeum Okręgowym w Tarnowie, Centralnym Muzeum Włókiennictwa w łodzi.

 

Laureatka nagród:
– im. Agnieszki Sienkiewicz na XXIV Międzynarodowej Wystawie Poplenerowej Kowary 97 (1998),
– Prezydenta Miasta Tarnowa (2001, 2004, 2010),
– Dyrektora Wydziału Kultury m. Tarnowa (2005),
– Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Tarnowa na Międzynarodowym Triennale Malarstwa Regionu Karpat „Srebrny Czworokąt” Przemyśl (2006).

 

 

Piękno i smutek świata

 

Aleksandra Zuba-Benn nie odtwarza rzeczywistości, lecz stwarza magiczną przestrzeń, z której emanuje blask i emocjonalny smutek. Kiedy obcuję z jej malarstwem przypomina mi się taka oto myśl Johanna Wolfganga Goethego Sztuka jest pośredniczką rzeczy niewypowiedzianych. Dlatego niemądrą wydaje się chęć tłumaczenia jej przy pomocy słów. Ta refleksja poety szczególnie dotyczy tego rodzaju twórczości, jaką uprawia tarnowska artystka. To znaczy malarstwa posługującego się środkami właściwymi tylko dla tej dyscypliny sztuki, bez metafor i symboli oraz bez odwoływania się do motywów kulturowych. Autorka uprzytamnia bowiem to, co niewyrażalne w żadnym innym języku-niepochwytne wrażenia, odczucia i sytuacje. Przy czym struktury zewnętrzne płócien i przedstawione światy wydają się być w jej malarstwie wehikułem transportującym osobiste emocje i stany duchowe doznawane w codziennym bytowaniu. Dlatego w kontakcie z jej obrazami widz ma nieodparte wrażenie doświadczania subiektywnej autentyczności twórcy. (…) Większość kompozycji Benn to odrealnione pejzaże i wnętrza sytuujące się między światem znanym z potocznego doświadczenia a abstrakcją. Przy czym nie tyle ma znaczenia, co przedstawiają, lecz w jaki sposób i jakie komunikują sensy. (…) Kiedy widz przystępuje do konkretyzacji ukazanych przedstawień szybko orientuje się, iż w tej twórczości nie chodzi o odwzorowanie rzeczywistości, lecz o sytuacje egzystencjalne. Dla Benn najważniejsze wydają się być relacje: człowiek wobec najbliższego otoczenia, wobec przyrody, wobec innego. A także relacja „ja” – świat rozumiana jako stosunek do własnego istnienia… Odbiorca zatem, usensawiając oglądane prace, zaczyna również myśleć o własnym byciu w świecie, jego pięknie oraz o przemijaniu ludzi i rzeczy. Przy czym myślenie nie przesłania światła, w którym rzeczywistość obrazów jest zanurzona. (…) Tak właśnie oddziałuje na widza intrygujące malarstwo Benn. Barwne, prześwietlone światłem, pozornie radosne bazujące na intuicji i odczuciach autorki, ukazuje jakby rozbłyskający na moment i zapadający w nicość byt. Obok zachwytu nad istnieniem, skłania zatem również do pogłębionej refleksji nad sobą, światem i ludźmi.

 

Andrzej Haegenbarth, fragment tekstu zamieszczonego w katalogu wystawy „Sztuk 4”, BWA Galeria Miejska Tarnów 2005, Traffic Galeria Warszawa 2006.

Polecamy
Międzyrzec Podlaski Stowarzyszenie Rozwoju Żeglarstwa Serwis taneczny Zbigniewa Sieduszewskiego Konna Straż Ochrony Przyrody i Tradycji
Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji Międzyrzec Podlaski - Twoje miasto ONLINE Fakty, Kultura, Sport, Informator WAŻNE INFORMACJE I WYDARZENIA W BIALA24.PL

Miejski Ośrodek Kultury w Międzyrzecu Podlaskim

ul. Warszawska 37, 21-560 Międzyrzec Podlaski, tel. +48 83 371 78 07, fax: +48 83 371 23 79
e-mail: kultura@miedzyrzec.pl, godziny pracy administracji: poniedziałek-piątek: 07:30 - 15:30

© 2024 Miejski Ośrodek Kultury w Międzyrzecu Podlaskim.

Created by: 4interactive