Mieszka i pracuje w Warszawie. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w 2003 roku. Jej praca dyplomowa została wyróżniona statuetką Prof. Józefa Szajny za nowatorstwo w sztuce i uznana za najlepszy dyplom z malarstwa 2003 roku. Jest finalistką Międzynarodowego Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej Gdynia 2011 oraz 24 Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie. Artystka jest pierwszą polską kobietą – malarką zaproszoną do udziału w polsko-saudyjskiej wystawie malarstwa upamiętniającą dziesiątą rocznicę polsko-saudyjskich stosunków dyplomatycznych. Jej prace znajdują się w prywatnej kolekcji Rodziny Królewskiej Arabii Saudyjskiej. Pasją malarki jest emalia – obrazy pokryte kolorowymi szkliwami i wypalane w wysokich temperaturach. Kolorystyka po włożeniu do pieca zupełnie różni się od tej po wyjęciu z niego. Emalia tworzy nad obrazem alchemiczną aurę. Malarka swoje emalie często komponuje w nowoczesne rozwiązania sztuki użytkowej np. indywidualne projekty meblowe. Poza emalią artystka tworzy również obrazy w technice olejnej, zajmuje się malarstwem ściennym, szkłem artystycznym oraz witrażem. Malarka jest autorką nagrody Herosa Polskiej Gospodarki, przyznawaną przez Polski Klub Biznesu za wybitne osiągnięcia na arenie gospodarczej.

Emalia na blasze to niezwykła technika obrazów pokrytych kolorową emalią, wypalanych w wysokich temperaturach niemal 1000 stopni Celsjusza. Istotą emalii jest jej gładkość, artystka zakłóca ten proces tworząc własną niepowtarzalną technikę emalii na metalu. Łącząc wartości czysto artystyczne malarka tworzy prace związane z tematyką inspirowaną naturą - motyw ptaka, koziołków, baśniowości oraz abstrakcyjnymi kompozycjami o dużym ładunku emocjonalnym. Technika emalii wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu zespalania ze sobą metalu i szkła, sam proces tworzenia jest niezmiernie pracochłonny, wymagający potężnego zaplecza technicznego. Kolorystyka obrazu przed włożeniem do pieca jest zupełnie inna, niż po wyjęciu z niego. Należy przewidywać efekt końcowy. Obraz jest sumą wiedzy, emocji i grą przypadku. Emalia roztacza nad dziełem alchemiczną aurę. Technika emalii należy do najtrwalszych technik malarskich. Jest odporna na czynniki zewnętrzne takie jak wilgoć, korozję, temperaturę i czynniki chemiczne. Proces wypalania czyli trwałe połączenie szkliwa z metalem chroni emalie przed wyżej wymienionymi zniszczeniami. Jedynie proces mechaniczny może spowodować odpryskiwanie szkliwa emaliowanego. Malarstwo w emalii z całym powodzeniem można stosować na elewacjach budynków, w miejscach użyteczności publicznej, technika jest przykładem malarstwa architektonicznego. Pomimo faktu, że sama technika sięga czasów starożytnych jest bardzo mało popularna współcześnie. Zazwyczaj kojarzymy emalię z małymi formami jubilerskimi, jako materiał inkrustowania biżuterii czy elementów zdobniczych w zegarkach. Niewielu artystów na świecie uprawia malarstwo w emalii. Moje zainteresowanie emalią wynikało z naturalnej potrzeby obcowania z tą techniką od najmłodszych lat, czasów dzieciństwa, z racji na tatę - profesora, malarza, który od kilkudziesięciu lat zajmuje się tą techniką. Największą realizacją w emalii malarki jest wielkoformatowe malarstwo składające się z 54 elementów o wymiarach 4,6 m na 3,1 m pt. „Wszystkie drogi prowadzą do…” , prezentowane w głównej siedzibie Mercedes Benz w Warszawie. Od kilku lat artystka realizuje własne projekty sztuki użytkowej łącząc emalię z innymi materiałami, tworząc oryginalne meble o różnym przeznaczeniu.

„Mieszkanie Poezji” – to projekt „Ośrodka Brama Grodzka Teatr NN”. Jest spotkaniem z twórczością poetów serbskich Zlata Kocić, Vasko Popa, Ljubomir Simović. Realizowany jest przy współudziale młodzieży z Zespołu Szkół Ekonomicznych im Marii Dąbrowskiej pod kierunkiem Jolanty Zbuckiej oraz młodzieży Liceum Ogólnokształcącego pod kierunkiem Barbary Kalinowskiej oraz Miejskiego Ośrodka Kultury w Międzyrzecu Podlaskim. Projekt w Międzyrzecu realizowany jest z inicjatywy poetki i tłumaczki Agnieszki Syskiej oraz Andrzeja Szczerbickiego (Galeria ES).

„Miasto Poezji” – to projekt „Ośrodka Brama Grodzka Teatr NN” realizowany w ramach cyklu poetyckiego „Mieszkanie Poezji”. Jest to spotkanie z twórczością poetycką Tadeusza Różewicza i Agnieszki Syskiej. Realizowany jest on przy współudziale Grupy teatralnej UTW pod kierunkiem Elżbiety Kamasy przy Miejskim Ośrodku Kultury. Projekt realizowany jest z inicjatywy poetki i tłumaczki Agnieszki Syskiej i Andrzeja Szczerbickiego (Galeria ES).